Inżynierowie z Massachusetts Institute of Technology i Singapore University of Technology and Design opracowali materiał polimerowy, który jest sztywny w temperaturze pokojowej, a w podwyższonej staje się giętki. Wykorzystanie materiału w druku 3D przyniosło ciekawe rezultaty.
Demonstracja cech materiału – w zależności od zastosowanej temperatury
Właściwości termiczne materiału pozwalają na wydrukowanie obiektu o określonym kształcie, który może zostać poddany odkształceniu i utwardzony w temperaturze pokojowej, a następnie pod wpływem ciepła wraca do pierwotnego kształtu. Taki efekt jest możliwy dzięki zastosowaniu pionierskiej metody, nazwanej przez twórców z MIT i SUTD projekcją mikrostereolitograficzną. Podczas druku przyrostowego, na kolejnych warstwach materiału za pomocą wiązki światła są utrwalane ścieżki, determinujące układ przestrzenny otrzymywany po aktywacji termicznej materiału. To właśnie ze względu na możliwość zmiany kształtu produktu w krótkim czasie pod wpływem temperatury, twórcy zdecydowali się na określenie swojej metody „drukiem 4D”. Jak dotąd rozważane jest zastosowanie technologii tam, gdzie pożądana jest aktywacja termiczna, przede wszystkim w medycynie i panelach solarnych.
