Wykorzystywane obecnie, naśladujące mięśnie, siłowniki z nanorurek węglowych są bardzo drogie i wytrzymują zaledwie ponad tysiąc cykli pracy. Opracowano podobne siłowniki wykorzystujące tanie włókna polimerowe, które wydłużają się i kurczą pod wpływem temperatury.
Do ich budowy można wykorzystywać przeróżne źródła ciepła, od promienia laserowego, poprzez efekt oporu elektrycznego, po reakcje chemiczne. Uzyskane miniaturowe siłowniki potrafiły wytrzymać ponad 100 tys. cykli pracy, wykonując siedemnaście ruchów na sekundę. Poruszały urządzenia działające liniowo, bez pośrednictwa żadnych dodatkowych elementów mechanicznych.
