Satelitarne systemy pozycjonowania typu GPS nie działają pod powierzchnią wody. Zespół Victora Gruera z Uniwersytetu Illinois Urbana-Champaigne prowadzi badania nad tym, jak z podwodną nawigacją radzą sobie zwierzęta.
Szczególnie zainteresowanie zespołu wzbudziły oczy morskich skorupiaków, takich jak np. krewetki. Mają one znacznie więcej receptorów niż oczy ludzkie. Na podstawie badań stwierdzono, że do ustalenia podwodnej pozycji służyć może światło spolaryzowane. Analiza filtrowania światła przez dno oceanów pozwoliła zbudować kamerę analizującą wzorce polaryzacji i mierzącą spolaryzowane światło pod wieloma kątami. Wzorce zmieniają się pod wpływem położenia słońca. Obecnie aparat inspirowany biologią może służyć do podwodnej geolokalizacji z dokładnością do około 1 km na głębokościach nie przekraczających 50 m. Rozwiązanie działa i prowadzone są intensywne prace nad zwiększeniem jego dokładności. Kamera naśladująca oko skorupiaka może usprawnić pracę nie tylko podwodnych robotów.