Dotąd uważano, że wrzenie wody następuje najszybciej i najintensywniej na powierzchniach hydrofilowych. Powierzchnie takie są stosowane w większości urządzeń, w których zachodzi lub może zachodzić zjawisko zmiany stanu skupienia. Tymczasem zespół naukowców z Uniwersytetu Purdue, pod kierunkiem Taylora Allreda, udowodnił, że jest inaczej.
Woda podczas wrzenia na powierzchniach hydrofobowych wytwarza dużo więcej pęcherzyków, po czym oddziela się od powierzchni warstwą pary, która jest bardzo dobrym izolatorem. Dzięki temu zapobiega wzrostowi temperatury powierzchni. Zjawisko to może mieć szczególne znaczenie w wielu układach chłodzących różnych urządzeń.