Inżynierowie działu kosmicznego Lockheed Martin wydrukowali w 3D tytanową kopułę zbiornika paliwa satelity. Mająca ponad metr średnicy kopuła to największy jak dotąd element, wydrukowany w 3D do zastosowań w kosmosie.

Cały zbiornik paliwa ma składać się z wytwarzanego tradycyjnymi metodami cylindra i dwóch przyspawanych kopuł, wydrukowanych techniką wytwarzania przyrostowego z użyciem wiązki elektronów (Electron Beam Additive Manufacturing). Wydrukowana kopuła ma średnicę 1,16 m i grubość 10 cm. Element poddano drobiazgowym testom, weryfikującym parametry wymagane do zastosowań kosmicznych. Zbiornik paliwa tego typu musi wytrzymać wyniesienie na orbitę okołoziemską i okres eksploatacji w przestrzeni kosmicznej rzędu 10 lat.

Produkcja takiego elementu metodami konwencjonalnymi zajmuje ponad rok, co sprawia, że jest to najbardziej kosztowny i pracochłonny podzespół zbiornika. Ponadto w tradycyjnym procesie wytwarzania powstają odpady produkcyjne, stanowiące ponad 80% wykorzystanego materiału. Zastosowanie technik przyrostowych pozwoliło wyeliminować problem odpadów produkcyjnych i zredukować czas produkcji o 87%. Przewiduje się, że w przyszłości, dzięki coraz szerszemu zastosowaniu druku 3D możliwe będzie budowanie satelitów dwukrotnie szybciej i o połowę taniej niż obecnie.

Źródło: Lockheed Martin