Jun Yao, adiunkt inżynierii elektrycznej uniwersytetu Amherst, zastanawiał się jak pozyskać energię elektryczną z cząsteczek wody zawartych w otaczającym nas powietrzu. Bez problemów radzi sobie z tym przyroda, czego najlepszym dowodem są burze z piorunami. Wiadomo, że każda cząsteczka wody przenosi ładunek elektryczny. Pytanie jak go pozyskać?
Roboty poruszające się dzięki wielu odnóżom, często wzorowane na organizmach żywych ze świata przyrody, mają zwykle dużą liczbę siłowników i przegubów, przez co sterowanie nimi bywa bardzo kłopotliwe. Zwykle w przypadku uszkodzenia jednego elementu urządzenie przestaje działać.
Badacze z Oak Ridge National Laboratory opracowali powłokę pozwalającą na redukcję tarcia między elementami wykonanymi ze stali nierdzewnej do pomijalnie niskich wartości. Osiągnięto redukcję wartości współczynnika tarcia poniżej umownej granicy nadsmarowności – 0,01.
Mimo wykorzystywania najwyższej jakości materiałów np. w przemyśle lotniczym, energetyce lub motoryzacji zdarza się, że wytrzymałość otrzymanych wyrobów jest niewystarczająca. Naukowcy z Massachusetts Institute of Technology postanowili znaleźć rozwiązanie. Zastosowano popularny „nadstop” Inconel 718.
Dotychczas wiele poszukiwań naukowych odbywało się edisonowską metodą prób i błędów. Jak stwierdza prof. Yanliang Zhang z wydziału inżynierii mechanicznej i lotniczej Uniwersytetu Notre Dame, badania nad nowymi materiałami trwają przeciętnie od 10 do 20 lat. Tymczasem rozwój techniki sprawia, że zapotrzebowanie na materiały o niekonwencjonalnych właściwościach gwałtownie rośnie.
Specjalistyczny portal inżynierski dla osób zaangażowanych w tworzenie produktów – maszyn, urządzeń, mechanizmów, podzespołów, części, elementów itd. – od koncepcji do ostatecznego wykonania.