Przy projektowaniu pojazdu, do jego elementów elektrycznych należy ułożyć ścieżki przewodów. Można oczywiście po prostu narysować przestrzenne linie symbolizujące oś przewodów, jednak przy takim podejściu nie ma możliwości zautomatyzowania całego procesu.
Bernard Pacula
W większości przypadków do samego procesu projektowania układów elektrycznych przyłączy oraz przewodów, które są potrzebne do zbudowania instalacji, używa się specjalizowanych programów do projektowania ECAD. Przykładem takiej aplikacji może być np. Zuken E3 Series. Inżynier projektujący takie schematy nie zawsze może dokładnie uwzględnić fizyczne położenie przewodów, choćby z braku możliwości sprawdzenia położenia innych komponentów w produkcie (Rys. 1). Wiąże się to więc także z tym, że nie można podać dokładnej długości kabli i pojedynczych przewodów, jeśli nie uwzględni się rzeczywistego ich umieszczenia w finalnym produkcie. Aby uniknąć takich problemów można wykorzystać specjalistyczne środowisko do układania instalacji elektrycznych w środowisku złożenia – WireHarness.
Rys. 1
Przejście do modułu konstrukcji przewodów odbywa się, podobnie jak i w innych specjalizowanych środowiskach, z menu Narzędzia -> Środowiska poprzez wybranie Zespół przewodów. W celu ułatwienia pracy i zmniejszenia obciążenia systemu niepotrzebnymi detalami, dobrym rozwiązaniem jest utworzenie odpowiedniej konfiguracji wyświetlania. Po ukryciu niepotrzebnych elementów, można uzyskać bardziej przejrzysty widok komponentów, które mają zostać połączone oraz elementów konstrukcyjnych, które służą do prowadzenia kabli (Rys. 2).
W sytuacji, gdy dysponujemy danymi wejściowymi z aplikacji ECAD, można posłużyć się odpowiednim narzędziem ułatwiającym wykonanie odpowiednich ścieżek. Uruchamiając polecenie Narzędzia główne -> Kreator -> Kreator zespołów przewodów przystępuje się do automatycznego wygenerowania ścieżek przewodów opisanych w danych wejściowych. Po wyborze standardu, w którym mają być wprowadzone dane o komponentach i ich podłączeniach, konieczne jest wskazanie odpowiednich danych wejściowych. Oczywiście, ważne jest wybranie odpowiedniego standardu, aby uniknąć możliwości wystąpienie błędów. Wskazując dokument komponentów oraz dokument połączeń (w formacie XML) można przejść do kolejnego kroku.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 11 (110) listopad 2016
