EGR (Exhaust Gas Recirculation) to wprowadzanie do cylindrów silnika pewnej ilości spalin wraz ze świeżym ładunkiem. Podstawowym celem tego zabiegu jest obniżenie emisji tlenków azotu.
Dariusz Matuszek
Ilość spalin zależna jest od wielu czynników, więc sterownik silnika musi odpowiednio dobierać proporcje powyższych składników. Elementy, które odpowiadają za dozowanie spalin owiane są przeważnie złą sławą – jeśli ulegną zanieczyszczeniu (o co nietrudno, biorąc pod uwagę warunki, w jakich pracują) silnik może tracić moc, szarpać.
W internecie można spotkać się z bardzo różnymi opiniami na temat EGR, w większości negatywnymi. Wiele z nich podważa w ogóle celowość stosowania tego rozwiązania. Wymienię kilka z nich: „Celem EGR jest jego psucie się”, „Wyrwać chwasta” „Nigdy nie uwierzę, że po ponownym spaleniu spalin, tlenki azotu cudownie znikną”.
Rys. 1
Spora ilość osób radzi aby ostatecznie usunąć zawór EGR i pozostałość zaślepić – problem „z głowy”.
Czy to jest rozsądne? Czy EGR w ogóle coś daje?
Na początku zadajmy sobie trzy pytania:
Skoro w powietrzu jest około 78% azotu i 21% tlenu to dlaczego te dwa gazy mogą istnieć osobno i nie łączą się ze sobą?
Dlaczego więc łączą się w silniku?
Czy ponowne spalenie spalin likwiduje tlenki azotu?
Swoje rozważania odniosę tylko do silnika o zapłonie iskrowym.
Paliwo jakie spalamy w silnikach składa się z węgla – C i wodoru – H (to węglowodory – CnHm). Aby je spalić dostarczamy tlen – O2. W wyniku reakcji, przy poprawnie dobranych proporcjach, powstanie dwutlenek węgla CO2 i woda H2O. Czy pośród tych pierwiastków widać azot - N? Nie, ale azot jest składnikiem powietrza i jest go tam około 78%. Azot jest pierwiastkiem stosunkowo biernym chemicznie i trudno tworzy związki.
Jak wspomniałem wcześniej do spalenia paliwa potrzebna jest określona ilość powietrza, a mówiąc dokładnie: do całkowitego spalenia 1 kg paliwa potrzeba 14,7 kg powietrza. Taki stosunek nazywamy mieszanką stechiometryczną i oznaczamy λ = 1 (λ to współczynnik nadmiaru powietrza, tj. stosunek ilości powietrza, jaką dostarczamy do ilości, jaką powinniśmy dostarczyć). Przy takim stosunku składników spalanie powinno być całkowite i zupełne (nie pozostają żadne substancje palne).
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 1/2 (112/113) styczeń/luty 2017
