24 kwietnia 2024


Przy tworzeniu nowych konstrukcji często zachodzi potrzeba dokonania zmiany geometrii. Niekiedy jest to tylko czysta kosmetyka. Zdarza się jednak potrzeba przebudowania całego modelu, przy zachowaniu jedynie pewnych charakterystycznych cech czy parametrów z poprzedniej konstrukcji. Z praktyki wiem, że często konstruktorzy tworzą wówczas nowy model, gdyż wydaje im się, że tak będzie szybciej, bo edycja każdej wymagającej tego operacji jest zbyt pracochłonna i niesie za sobą ryzyko powstania błędu. Owszem, jest w tym dużo racji, ponieważ nie każdy element jest projektowany tak, aby łatwo można było w przyszłości zidentyfikować, co i kiedy jest modyfikowane.

Bernard Pacula

Dla ułatwienia ewentualnych modyfikacji, które można byłoby wprowadzać w przyszłości, przydatne byłoby, żeby nawet stare konstrukcje zamienić na modele synchroniczne. Da to dużą elastyczność podczas zmiany koncepcji oraz edycji geometrii detalu.
Przedstawimy wprowadzenie takich zmian na przykładzie konstrukcji pokazanej na rysunku 1.

modyfikacja
Rys.1

Widać, iż geometria znajdująca się po lewej stronie ekranu różni się w znacznym stopniu od docelowego kształtu, z prawej strony. Zmiany są widoczne zarówno w podstawie, jak i w kształcie profilu prowadzącego.
Być może, w pierwszym odruchu, porównanie obu wariantów sugerowałoby konieczność tworzenia złożenia od nowa, gdyż różnice są zbyt znaczne. Za pomocą technologii synchronicznej w Solid Edge można jednak wykonać przejście z pierwszego wariantu do drugiego, w sposób prosty i szybki. W przypadku modyfikacji części, które są składnikami złożenia, najbezpieczniej jest dokonywać zmian w kontekście, w którym one pracują. W tej sytuacji należy otworzyć konstrukcję w środowisku złożeń. Aby można było zmieniać kształt detali, konieczne jest ustawienie pracy na licach, a nie na całych bryłach. W tym celu w Narzędzia główne -> Zaznacz należy wybrać Priorytet lic. Teraz zaznaczanie elementów na bryle będzie się odnosiło już do poszczególnych lic, a nie do całej bryły detalu. Jest to bardzo ważne, gdyż bez tej zmiany (a domyślnie zawsze włącza się Priorytet części) nie będzie możliwe dokonywanie zmian w detalach z poziomu złożenia.
Pierwszą, konieczną modyfikacją tego elementu jest zmiana kąta pochylenia ścianki podstawy. W wariancie początkowym, element ma użebrowanie, którego w koncepcji finalnej już brak. Aby nie usuwać wszystkiego tylko efektywnie wykorzystać istniejące elementy, można zmienić kąt pochylenia ścianek, aby na ich bazie zbudować nową geometrię. Dzięki temu nie będzie potrzeby tworzenia nowych szkiców i definiowania od początku położenia wszystkich elementów. Po zaznaczeniu pochylonej ścianki pojawi się strzałka, umożliwiająca przeciągnięcie jej w kierunku prostopadłym do lica. Wystarczy teraz przenieść koło sterowe w takie położenie, aby kierunek osi głównej pokrywał się z krawędzią zewnętrzną żebra (jak na rysunku 2). Takie ustawienie umożliwia wykonanie obrotu, a więc zmianę pochylenia ścianki. W tym przypadku o kąt 25°. Po zaakceptowaniu zmiany, bazowy kształt, na podstawie którego powstanie nowa podstawa, jest gotowy do wykorzystania.


cały artykuł dostępny jest w wydaniu 3 (114) marzec 2017