Przy projektowaniu elementów maszyn często zdarza się, że pewne ich fragmenty lub podzespoły wykorzystywane są wielokrotnie. Wynika to chociażby z typoszeregów lub różnych wariantów wykonania danego produktu. Aby nie tworzyć każdego detalu oddzielnie, dla każdego z wariantów można posłużyć się pewnymi mechanizmami automatyzacji, które wspomagają pracę w Solid Edge. W większości są one zawarte nie tylko w nowych, ale także w starszych wersjach oprogramowania.
Bernard Pacula
W poprzednich artykułach pokazaliśmy różne przykłady pracy w złożeniach, począwszy od narysowania schematu budowy (layout), a skończywszy na tworzeniu modeli na podstawie szkiców i wiązaniu relacjami rzeczywistych obiektów z elementami 2D. Tak można budować konstrukcję, która powstaje na nowo i nie ma elementów występujących w innych jej wariantach. Jednak w sytuacji standaryzacji części i minimalizacji tworzenia nowych wariantów taka koncepcja jest nieefektywna.
Rys. 1
Na rysunku 1 widać, iż konstrukcję pługa można w miarę prosty sposób sparametryzować i wprowadzić np. kilka standardowych szerokości elementu roboczego. To oczywiście nie wszystko. W skład każdego wariantu wchodzić będą takie same komponenty składowe, które prawdopodobnie będą miały np. inne elementy mocujące, wynikające ze zmiany gabarytów. Dobrym przykładem może być tutaj element mocujący podzespołu kół (Rys. 2).
Sam detal jest dość prosty. Jest to blaszka z dwiema płytkami. Aby móc ją wykorzystać w konstrukcji można oczywiście zastosować modelowanie synchroniczne i dopasować kształty do geometrii. Można również zastosować metodę parametryzacji detalu tak, aby można było łatwo sterować wszystkimi jego atrybutami z jednego miejsca. Może to znacznie ułatwić i przyspieszyć pracę, szczególnie w produkcji powtarzalnej. W tym celu należy wykonać pomiary miejsca, gdzie ten element będzie miał być umieszczony. Wystarczy w tym celu otworzyć złożenie główne i za pomocą polecenia Kontrola -> Miara 2D -> Smart Measure dokonać pomiaru długości i szerokości detalu, jak pokazano na rysunku 3. Oczywiście, można to samo uzyskać za pomocą wstawienia wymiarów PMI, lecz wtedy dodatkowo wymiary te są umieszczone na modelu, a podczas pomiaru – występują tylko do momentu kiedy zakończymy analizę.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 6 (117) czerwiec 2017
