Tym razem, zamiast kolejnego „komiksu” na temat możliwości rozwiązania mniej lub bardziej skomplikowanego problemu konstrukcyjnego proponuję nieco inną formułę – zwiastun lub jak mówią niektórzy „zajawkę” mojej książki, która wreszcie (chyba już na pewno) pojawi się w księgarniach w październiku, albo w listopadzie br. Jeszcze niestety do końca nie wiadomo kiedy dokładnie.*
Andrzej Wełyczko
Jedyne, co jest pewne w tej sprawie to tytuł („CATIA V5. Sztuka modelowania powierzchniowego”) oraz zawartość, a to czy rezultat mojej pracy ma coś wspólnego z tytułową „sztuką” pozostawiam ocenie Czytelników. Struktura książki jest prosta: Wstęp, Modele matematyczne, Krzywe i Powierzchnie. Skąd taki podział?
| Wstęp – aby zdefiniować czym jest modelowanie powierzchniowe i jaką jego część omówiono w tej książce. |
„Kiedy przed kilkunastu laty pojawiły się parametryczne systemy CAD wspomagające tworzenie modeli bryłowych, wydawało się, że nie ma lepszej metody zarządzania parametrami, które definiują geometrię modelu projektowanej części oraz ustalają jej położenie w przestrzeni projektowej. Projektowanie stało się łatwe i przyjemne, ale nie zawsze model przestrzenny części może być wykonany tylko w środowisku modelowania bryłowego, bo w niektórych przypadkach konstrukcyjnych definicja pewnych cech konstrukcyjnych za pomocą funkcji modelowania powierzchniowego jest niezbędna. Istotne jest to, że już nie tylko bryły, ale także powierzchnie mogą być w pełni parametryczne. Modelowanie powierzchniowe, dostępne jeszcze nie tak dawno tylko dla bardzo zaawansowanych użytkowników systemów CAD, jest dzisiaj równie łatwe jak modelowanie bryłowe. Ale czy zawsze? I co to jest modelowanie powierzchniowe? Używając terminu modelowanie powierzchniowe, musimy pamiętać o tym, że definiowanie powierzchni jest wymagane przez różnych użytkowników systemów CAD i w związku z tym dla każdego z nich ma nieco inne znaczenie.” [...]
| Modele matematyczne – aby wyjaśnić powiązania pomiędzy algorytmami różnych poleceń sytemu CAD, a modelami matematycznymi krzywych i powierzchni. |
„Jeszcze przed kilkoma laty konstruktor zajmujący się definiowaniem modeli powierzchniowych, szczególnie w zakresie zewnętrznych powierzchni estetycznych (karoseria samochodu, obudowa odkurzacza itp.), musiał posiadać ogromną wiedzę z zakresu matematycznego opisu krzywych i powierzchni stosowanych w systemach CAD. Znajomość szczegółów matematycznych zastosowanych w algorytmach obliczeniowych i powiązanych wprost z funkcjami, jakie ma do dyspozycji konstruktor, nie jest, moim zdaniem, głównym zadaniem konstruktora, bo powinien się on skupić na zdefiniowaniu takiego modelu geometrycznego, który spełnia wszystkie wymagania techniczne, technologiczne, estetyczne czy funkcjonalne. Rozwój aplikacji wspomagających modelowanie powierzchniowe doprowadził do zdefiniowania takiego interfejsu użytkownika, w którym konstruktor jest w coraz większym zakresie „zwolniony” z obowiązku wyboru typu krzywej lub powierzchni, czyli funkcji, jaką powinien zastosować. Wybór algorytmu jest coraz częściej dokonywany przez system CAD, z uwzględnieniem wymagań zdefiniowanych przez konstruktora.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 10 (25) październik 2009
