20 kwietnia 2024


Przy pracy w programie do projektowania – szczególnie w dużych złożeniach – po pewnym czasie mogą pojawić się problemy wydajnościowe, związane z dużą ilością przetwarzanych jednocześnie elementów. Pojęcie dużych złożeń jest pojęciem względnym – dla jednych będzie to ilość rzędu kilkunastu czy kilkudziesięciu tysięcy części, dla innych będzie to już 1–2 tysiące części. Definicja dużych złożeń (Massive Assembly) jest bardzo umowna, bo tak naprawdę, zależnie od skomplikowania części, ilości elementów unikatowych czy możliwości sprzętowych, granica ta będzie bardzo płynna.

Bernard Pacula

R5

Problem efektywnej pracy podzielimy na trzy aspekty:

  • kwestie sprzętowe
  • ustawienia  programu (tu: Solid Edge)
  • organizacja pracy i przechowywanie danych


Chcąc skonfigurować sprzęt do efektywnej i komfortowej pracy w takim środowisku należy uwzględnić następujące parametry:

  • Procesor – i5 lub i7 (lub odpowiednik AMD) z dużą ilością pamięci podręcznej i szybkim taktowaniem. Jeśli  ma to być komputer tylko do Solid Edge, to lepszym wyjściem może być i5 z szybszym taktowaniem.
  • Pamięć operacyjna – w systemach 32-bit 4 GB pamięci (w przypadku stosowania Windows XP należy w takiej sytuacji włączyć przełącznik 3GB w pliku boot.ini, gdyż bez tego system operacyjny będzie widział 3,2 GB RAM ale aplikacje będą mogły zaadresować maksymalnie 2GB i będą pojawiały się problemy kończące się nieoczekiwanym zamknięciem programu). Jeśli jednak wykorzystany będzie system operacyjny Windows 7 – polecam zainwestować w 8 GB pamięci. Wydatek ten bardzo się opłaci gdyż system będzie mógł wykonywać większe przeliczenia w pamięci, bez częstego odwoływania się do pliku swap lub plików części.
  • Wielkość pliku stronicowania (swap) powinna być ustawiona na sztywno. by zwiększyć wydajność systemu. Jeśli komputer dysponuje kilkoma dyskami twardymi – można ją umieścić na innym dysku niż systemowy (jeśli jest to ten sam dysk, a tylko inna partycja, to operacji takiej nie warto stosować). Dobrze jest wyłączyć plik wymiany, wykonać defragmentację dysku i dopiero go włączyć, aby był stworzony jako ciągły i spójny, a jego wielkość powinna być ustawiona na stałe, na poziomie około 2x ilość zamontowanej pamięci RAM.
  • System operacyjny – zalecany obecnie to Windows 7, gdyż jest obecnie najstabilniejszym rozwiązaniem, a zarazem daje pewność, iż nowe wersje Solid Edge będą mogły być na nim instalowane. Jeśli jest taka możliwość to oczywiście warto przejść na architekturę 64-bit.
  • Dysk twardy – obecnie można przyjąć trzy metody zwiększenia wydajności systemu z punktu widzenia doboru pamięci masowej. Najefektywniejszym rozwiązaniem, lecz jeszcze relatywnie najdroższym, są dyski SSD, których prędkość odczytu danych, zapisu oraz czas wyszukiwania, są bezsprzecznie najlepsze. System oparty o dyski półprzewodnikowe będzie najszybszym rozwiązaniem jakie można złożyć. Drugim pod względem wydajności jest połączenie dysków SSD i szybkich dysków twardych. System jest wtedy zainstalowany na dysku półprzewodnikowym, a dane zapisywane są na szybkim dysku twardym (najlepiej 10-15 tys. obr/s – min. 7200 obr/s) lub macierzy RAID zrobionej z takich dysków (zależnie od ilości posiadanych danych). Ostatnim wydajnościowo rozwiązaniem jest sama macierz RAID, zrobiona z dysków twardych. Może być nieco mniej wydajna od wcześniejszych rozwiązań, ale stosując odpowiednią wersję RAID, można otrzymać nie tylko dość wysoką wydajność ale również odpowiednią wysokość bezpieczeństwa danych (kosztem dostępnej pojemności).
  • Karta graficzna – przez większość użytkowników jest to element sprzętu, który jest bardzo zaniedbywany. Jeśli całość ma służyć do profesjonalnego procesu projektowania, to nie można połączyć tego z kartą graficzną przeznaczoną do gier. Profesjonalna karta graficzna do aplikacji CAD ma nie tylko inne sterowniki ale również różni się sprzętowo, przez co przy programach projektowych i graficznych uzyskiwane są o wiele lepsze efekty niż z wykorzystaniem zwykłych kart do gier. Różnicę można najbardziej odczuć właśnie przy dużych i bardzo dużych złożeniach, stosując przełączanie między oknami lub wykonując operacje na dużych ilościach elementów graficznych w obszarze roboczym. Obecnie najczęściej stosowanymi kartami wspierającymi aplikacje CAD są karty oparte na chipsecie nVidia Quadro.



cały artykuł dostępny jest w wydaniu 9 (48)
Wrzesień 2011