20 kwietnia 2024


W poprzedniej części naszego cyklu rozpoczęliśmy modelowanie płyt składowych korpusu. Kolejnym krokiem będzie teraz wykonanie obsady pod słupy i tuleje prowadzące, których głównym zadaniem jest wzajemne ustalenie połówek formy wtryskowej.

Adam Kałamarz

Modelując w sposób klasyczny, tj. „od dołu do góry”, naturalnym krokiem byłoby wykonanie otworów w każdej z płyt składowych formy, jednak w razie konieczności poprawy np. rozstawu, musielibyśmy kilkakrotnie powtórzyć tę samą czynność. My wykonamy otwory za pomocą operacji Extrude z poziomu złożenia (Assembly) i eksportujemy jej wynik do wybranych plików części (Part).
W pliku Forma_wtryskowa wybieramy polecenie Extrude i jako płaszczyznę szkicownika zaznaczamy górną powierzchnię płyty mocującej przedniej. Szkicujemy otwór o średnicy 30 mm i odbijamy go za pomocą operacją lustra Mirror (Rys. 1).

Rys_1
rys. 1

Rys_2
rys. 2

Następnie tworzymy wycięcie przez całą wysokość formy wtryskowej (Rys. 2) i zatwierdzając kończymy polecenie. W drzewie pliku złożenia pojawiła się cecha Extrude, a wszystkie płyty z poziomu złożenia mają widoczne otwory (Rys. 3).

Rys_3_s
rys. 3

Jednak pliki części nie zawierają ww. operacji, ponieważ nie wyeksportowaliśmy jej do poszczególnych podzespołów. Dlatego też edytujemy polecenie i przechodzimy do zakładki Intersect, odznaczamy opcję Automatic Update, a jako Set Didplay Level wybieramy Part Level (Rys. 4).

Rys_4
rys. 4
Rys_5
rys. 5


Usuwamy z listy oprawę wypychaczy, płytę oporową wypychaczy (Rys. 5) i opcjonalnie zaznaczmy Show Feature Properties In Sub-Models, dzięki czemu właściwości cechy będą widoczne w plikach part, po czym zatwierdzamy edycję.