Czym jest i jakimi prawami rządzi się proces, dzięki któremu z połączenia różnych materiałów uzyskuje się jeden? Co powoduje, że części otrzymane poprzez jego zastosowanie będą miały lepsze właściwości fizyczne oraz mechaniczne?
Maciej Brzezinski
Ludzie od zawsze łączyli różne elementy, aby tworzyć doskonalsze narzędzia. Był to naturalny rozwój technik wytwórczych, dzięki któremu powstały materiały mające lepsze właściwości, wytrzymałość lub zmieniające zupełnie swoje zastosowanie.
Z czasem proces ten stawał się coraz bardziej złożony. Spotykane są jego różne typy. W tym artykule chciałbym przybliżyć znaczenie szerokiego pojęcia, jakim jest overmolding, na trzech przykładach praktycznego zastosowania tego procesu –
- zapraska stalowa,
- zapraska z tworzywa sztucznego,
- tkanina materiałowa,
- w formach wielkogabarytowych, dla przemysłu automotive.
Zapraska stalowa
Zapraska stalowa jest wyprofilowaną wstępnie blachą, mającą za zadanie wzmocnienie węzłów konstrukcyjnych oraz nadanie im wytrzymałości. Dodatkowym jej atutem jest zachowanie stabilności wymiarowej, niezbędnej do montażu części. Schemat na rysunku 1 przedstawia przykładowy zarys detalu dla ramy drzwi tylnych samochodu, wraz z trzema zapraskami.
Rys. 1
Obecna produkcja wielkoseryjna dla tego typu detali wymaga stworzenia specjalistycznego narzędzia, które będzie wyposażone w elementy ustalające, czujniki detekcji, czy np. magnesy. Wszystkie te elementy wspomagają ramię robota podczas umieszczania zapraski w gnieździe formy (Rys. 2).
Wiąże się z tym konieczność znajomości procesów deformacji spowodowanej ciśnieniem wtrysku czy skurczem tworzywa. Niezbędne jest również wykonanie analizy przepływu Moldflow. Wszystkie te istotne aspekty należy uwzględnić przy konstrukcjach, w których obtryskiwane są elementy stalowe.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 1/2 (136/137) styczeń/luty 2019
