28 marca 2024


Zastosowanie prostych i intuicyjnych mechanizmów wspomagających pracę konstruktora, posiadających jednak duże możliwości tworzenia złożeń, poważnie ogranicza lub nawet całkiem eliminuje ryzyko powstawania błędów od samego początku pracy.

Krystian Binarski

Pracę ze złożeniami można rozpocząć od czystego szablonu i dodawać do niego kolejne komponenty, definiując relacje geometryczne pomiędzy poszczególnymi składnikami. Jeśli są to wcześniej wykonane detale sprawa jest prosta i tak też w większości sytuacji wygląda standardowo praca. W sytuacji, gdy umieszczany element został zamodelowany w innym systemie, a dostępny jest jedynie w formacie uniwersalnym (ACIS), to również może być wykorzystany do budowy produktu. Oczywiście, jako że tworzenie struktury polega na budowaniu powiązań pomiędzy poszczególnymi składnikami, taki zaimportowany obiekt musi zostać odpowiednio przetworzony. W tym celu można wczytaną bryłę przerobić tak, aby każdy z występujących elementów jego struktury zapisać jako oddzielny plik komponentu. Wykonuje się to przez polecenie Mechanical -> Form Component lub przez odpowiednią ikonę na pasku Mechanical. Po zaznaczeniu odpowiedniego fragmentu konstrukcji i wybraniu tego polecenia możliwe będzie zapisanie go jako oddzielnego obiektu konstrukcyjnego. Podejście takie umożliwia odtworzenie powiązanej relacjami struktury w celu poprawnego zbudowania konstrukcji. Mając już zapisane składniki można przystąpić do definiowana relacji, co będzie omówione w dalszej części artykułu.

analiza kinematyczna
Rys. 1

Chcąc utworzyć złożenie należy rozpocząć od czystego szablonu. Można w tym celu posłużyć się szablonem Default3D-metric.dwt i zacząć pracę w widoku perspektywy siatki podstawy. Aby ułatwić i przyspieszyć pracę podczas składania konstrukcji, warto wyświetlić pasek narzędzi 3D Constraints oraz Mechanical. Oczywiście, polecenia te są dostępne również w menu Parametric -> 3D Constraints oraz w menu Mechanical.

 

cały artykuł dostępny jest w wydaniu 7/8 (82/83) lipiec/sierpień 2014