24 kwietnia 2024


Projektowanie części wykonywanych z tworzyw sztucznych wymaga przestrzegania pewnych określonych zasad oraz wykorzystywania narzędzi specyficznych dla tego typu konstrukcji. Tworzenie elementu oderwanego od kontekstu złożenia, w którym będzie pracować, może spowodować powstawanie błędów. Tyczy się to również procesu zmiany, wynikającego z różnych przyczyn, czy to serwisowych, technologicznych, czy też informacji przekazywanych bezpośrednio z produkcji. W celu pełnego odwzorowania poprawności i zgodności kształtu ze wszystkimi elementami złożenia, dobrze jest pracować w kontekście całego produktu.

Bernard Pacula

Oczywiście, początkowo rozpoczynamy pracę od konstrukcji korpusu produktu (Rys. 1), a dopiero potem dodajemy inne jego składniki. W takim przypadku mogą pojawić się problemy związane z kolizjami, które mogą być nie do przewidzenia na etapie projektowania skorupy zewnętrznej. Wynika to z prostego faktu, iż pewne podzespoły mogą zostać użyte w innych wariantach niż początkowo zakładano.

elementy tworzyw
Rys. 1

Taką sytuację dobrze ilustruje przykład pokazany na rysunku 2. W tym konkretnym przypadku chodzi o umieszczenie przycisku włączającego pracę urządzenia. Jeśli po wstawieniu komponentów okazuje się, iż nie pasują one do siebie, można wykorzystać możliwość odjęcia geometrii bezpośrednio z poziomu złożenia, tak aby modyfikacja ta została od razu odzwierciedlona w pliku części. W tym celu należy wybrać polecenie Operacje -> Operacje w złożeniach -> Różnica. Po wybraniu części docelowej, czyli elementu, w którym dokonane zostanie wycięcie (w tym przypadku: korpus), oraz narzędzia (w tym przypadku: przycisk), zostanie automatycznie wykonana operacja Boole’a na skorupie. Żebra, które kolidowały z przyciskiem zostaną automatycznie podcięte, dopasowując się do jego kształtu. Oczywiście powinno być to stosowane tylko w sytuacji, gdy mamy do czynienia z bryłą, która będzie mogła zostać odjęta od elementu docelowego. Taka metoda pozwala w znacznym stopniu oszczędzić czas oraz zmniejszyć ryzyko powstania błędów wymiarowych.


cały artykuł dostępny jest w wydaniu 5 (104) maj 2016