Specjaliści z Instytutu Fraunhofera IFAM (Fraunhofer-Institut für Fertigungstechnik und Angewandte Materialforschung) w Dreźnie wykonali za pomocą druku 3D w pełni funkcjonalny model turbiny, demonstrujący możliwości i ograniczenia wytwarzania przyrostowego opartego o spiekanie proszków metali.
Wytworzony model to wierna kopia turbiny Siemens SGT6-8000 H w skali 1:25, w której wszystkie elementy konstrukcyjne i mechaniczne, z wyjątkiem wału, wykonano korzystając z technik przyrostowych, w tym metod EBM i LBM (Electron i Laser Beam Melting) w kombinacji z technologią obróbki mechanicznej. Przy użyciu metod optymalizacji topologii, w połączeniu z możliwościami druku 3D, inżynierom IFAM udało się zredukować liczbę elementów konstrukcji turbiny z prawie trzech tysięcy do zaledwie sześćdziesięciu ośmiu. Do ich budowy użyto stopów aluminium, tytanu i stali – dostępnych na rynku materiałów dla wytwarzania przyrostowego. Nie są to więc dokładnie takie same stopy, jakich konwencjonalnie używa się do produkcji turbin. Brak pełnej gamy stopów konstrukcyjnych w ofercie skierowanej dla sektora druku 3D stanowi więc główne ograniczenie na drodze do komercyjnego wykorzystania tej technologii w produkcji turbin.