25 kwietnia 2024


Zespół badaczy z SEAS (School of Engineering and Applied Sciences) na uniwersytecie Harvarda zademonstrował nową technikę wytwarzania przyrostowego, umożliwiającą w bezprecedensowy sposób kontrolowanie układu krótkich włókien w matrycy polimerowej.

nowa technika druku 3D


Urządzenie do otrzymywania gazu syntezowego z emisji dwutlenku węgla np. z kominów fabrycznych, skonstruowali naukowcy z Massachusetts Institute of Technology:  Xiao-Yu Wu, Ahmed Ghoniem i prof. Ronald C. Crane. Najważniejszą częścią jest membrana WU (nazwa od nazwiska twórcy) zbudowana ze związków latanu, wapnia i tlenków żelaza.

paliwa z dwutlenkuwegla


Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda i Laboratorium Informatyki i Sztucznej Inteligencji MIT (CSAIL) opracowali siłowniki („sztuczne mięśnie”), które mogą unieść ciężar tysiąckrotnie większy od własnej wagi. Rozwiązanie może posłużyć do budowania robotów do bardzo wielu zastosowań.

Siłownik składa się z wewnętrznego szkieletu, który zbudowany jest z metalu, i przypomina zwoje cewki, lub z tworzywa sztucznego złożonego w odpowiedni sposób, przypominający nieco Origami. Szkielet otoczony jest powietrzem lub płynem, a całość zamknięta w szczelnym plastikowym worku.

elastyczy silownik


Honda w swoim europejskim centrum badawczo-rozwojowym w Offenbach uruchomiła urządzenie nazwane Mobility House, polegające na dwukierunkowym systemie ładowania. Jest to faza testowa tego rozwiązania, a system przeznaczony jest głównie dla domów jednorodzinnych, których mieszkańcy eksploatują pojazdy elektryczne lub hybrydowe.

Honda charging technology


Naukowcy z Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL) opracowali nową, eksperymentalną metodę druku 3D, która zrywa z dotychczasową, warstwową koncepcją wytwarzania przyrostowego i zapewnia wielokrotne skrócenie czasu produkcji.

Wytwarzanie przyrostowe z jednej strony pozwala na produkcję obiektów o złożonych kształtach i nietypowych konfiguracjach, niemożliwych do osiągnięcia metodami tradycyjnymi, z drugiej strony jego możliwości są ograniczone metodami drukowania warstwa po warstwie, co trwa nieraz wiele godzin, a nawet dni, w zależności od rozmiaru i złożoności produktu.
Technika zaproponowana przez badaczy LLNL zakłada zupełnie inną metodę wytwarzania.