Na tegorocznych Targach Hanowerskich firma igus zaprezentowała pierwsze wózki ślizgowe do prowadnic liniowych o różnych promieniach zagięcia. Wózki z pływającym łożyskowaniem nadają się do różnorodnych zastosowań, od przemysłu meblarskiego, przez motoryzację, po technikę sceniczną.
Przed rokiem w ofercie igus pojawiły się po raz pierwszy gięte prowadnice liniowe, opracowane na bazie sprawdzonych w praktyce łożysk liniowych drylin. Wózki ślizgowe są przeznaczone do prowadnic liniowych o różnych promieniach gięcia jednej szyny. Mają łożyskowanie pływające, dzięki czemu mogą być przesuwane z odcinka prostego do łuku. W celu wyrównywania odstępów od prowadnicy, w nowych wózkach ślizgowych zastosowano ruchomą czaszę z odpornego na ścieranie tworzywa iglidur, dzięki czemu wózki mogą poruszać się w prowadnicach płaskich, a także wypukłych lub wklęsłych. Podobnie jak wózki do prowadnic o stałym promieniu gięcia, nowe wózki są oferowane (na życzenie) wraz z zaciskiem ręcznym, który pozwala na ich zablokowanie w dowolnym położeniu.
Po intensywnych testach firma Continental zdecydowała się na budowę w Anklam, kosztem 35 mln euro, zakładu pozyskującego gumę z odmiany mniszka lekarskiego, zwanej kok-sagiz lub ruski mlecz. Roślina ta ma uniezależnić firmę od wahań cen na rynku kauczuku i znacznie uprościć dostawy surowca.
Tworzywo, zwane Taraxagum, nagrodzono na targach Automechanika 2016 we Frankfurcie. Kok-sagiz znany był dobrze w pierwszych latach powojennych. Zgodnie z zaleceniem radzieckich agronomów, w Polsce było wiele jego upraw, jeszcze w początku lat pięćdziesiątych (podobnie jak barszczu Sosnowskiego, przeznaczonego na paszę). Mniszek „ruski mlecz” uprawiano również w III Rzeszy, w celu zapewnienia gumy dla przemysłu zbrojeniowego.
Dotychczasowe nanoszenie bardzo cienkich warstw materiałów odbywało się przy temperaturach powyżej 800° C. Technologia ta była skomplikowana i mało precyzyjna, a do tego wysoka temperatura często negatywnie wpływała na właściwości materiałów, szczególnie w przypadku elementów warstw półprzewodnikowych.
Defence Advanced Research Project Agency (DARPA) wraz z naukowcami z uniwersytetu w Kolorado przedstawiła nową metodę (EE-ALD – electron enhanced atomic layer deposition), pozwalającą – dzieki stymulowanej elektronowo desorpcji wodoru – na powlekanie powierzchni w temperaturze pokojowej i precyzyjną kontrolę tworzonych struktur w trzech wymiarach. Przeprowadzono pokaz powlekania folią z azotku galu podłoża krzemowego w temperaturze 27° C. Nowa metoda pozwala na łączenie wcześniej niekompatybilnych materiałów.
W pracach nad materiałem dobrze utrzymującym ciepło, a jednocześnie nie nasiąkającym wodą, naukowcy Massachusetts Institute of Technology zainspirowani byli własnościami futra takich zwierząt, jak m. in. niedźwiedzie i wydry morskie.
Okazało się, że niezmiernie ważna jest odległość między poszczególnymi włoskami futra. Uwięzione między nimi powietrze utrzymywane jest ciśnieniem wody. Zbadano istnienie dwóch rodzajów takich futer, dostosowanych do potrzeb zwierzęcia i warunków środowiska. Wykonano matrycę z odpowiednio rozmieszczonymi otworkami i sporządzono odlew z gumy PDMS. Nowy materiał może mieć zastosowanie nie tylko w kombinezonach surferów. Dzięki niemu będzie można wykonywać wiele powłok przemysłowych o niespotykanych obecnie własnościach.
Dr Ralph Hollis skonstruował w 2005 roku robota zwanego Ballbot, który może poruszać się po bardzo ciasnych korytarzach i przejściach, przy pomocy kulistej podstawy poruszanej silnikami indukcyjnymi.
Obecnie, naukowiec Carnegie Melon University uprościł konstrukcję, stosując tylko jeden kulisty silnik indukcyjny, którego wykonanie wymagało dużej precyzji. Wirnik nowego sinika stanowi wydrążona żelazna kula pokryta warstewką miedzi. Wokół niej znajduje się sześć stojanów. Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania niemal całkowicie wyeliminowano tarcie, znacznie zwiększając sprawność i trwałość robota. Urządzenie może poruszać się w bardzo ciasnych miejscach, np. pomiędzy regałami magazynu, z prędkością 1,9 m/sek., która odpowiada prędkości szybkiego spaceru.
Specjalistyczny portal inżynierski dla osób zaangażowanych w tworzenie produktów – maszyn, urządzeń, mechanizmów, podzespołów, części, elementów itd. – od koncepcji do ostatecznego wykonania.