Kompletna definicja powierzchni bocznej zęba ślimaka ewolwentowego w systemie CATIA V5, czyli taka, która jest oparta na kilku zwojach krzywej śrubowej nie musi być wykonana za pomocą jednego polecenia. Wystarczy zauważyć, że taka powierzchnia jest „powtarzalna”, bo dowolny jej fragment może być powielony z zastosowaniem odpowiedniego obrotu i przesunięcia wzdłuż osi tego ślimaka. Inaczej mówiąc powierzchnia boczna zęba ślimaka może być „sklejona” z powtarzalnych segmentów. Jak w takim razie zdefiniować taki fragment powierzchni zęba, który byłby podstawą do budowy modelu powierzchniowego (a także bryłowego) ślimaka?
Andrzej Wełyczko
Rozważmy model pokazany na rysunku 25, w którym:
- Circle.1 – krzywa przecięcia cylindra den wrębów ślimaka z płaszczyzną prostopadłą do jego osi,
- Circle.2 – krzywa przecięcia cylindra podziałowego ślimaka z płaszczyzną prostopadłą do jego osi,
- Circle.3 – krzywa przecięcia cylindra głów zębów ślimaka z płaszczyzną prostopadłą do jego osi,
- Project.3 – rzut krzywej Circle.2 na powierzchnię Sweep.1 w kierunku osi ślimaka.
Rys. 25
Ząb ślimaka na walcu podziałowym ma stałą grubość, równą połowie skoku krzywej śrubowej podzielonej przez liczbę zębów (krotność) ślimaka. Jeśli krzywa Project.3 leży na górnej powierzchni zęba ślimaka, to krzywa Translate.1 (Rys. 26) leży na powierzchni dolnej zęba i obie krzywe znajdują się na walcu podziałowym tego ślimaka. Odległość tych krzywych, czyli grubość zęba na walcu podziałowym określa formuła:
Worm Definition\Multi Output.48 (Translate)\Length = – Input\Helix.1\Pitch/(2*Z), gdzie Z jest liczbą zębów projektowanego ślimaka.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 4 (91) kwiecień 2015
