Symulacja numeryczna zjawisk fizycznych stanowi obecnie nieodłączny element na drodze rozwoju produktu. Inżynierowie oraz projektanci bez przerwy poszukują kompromisu pomiędzy czynnikami ekonomicznymi a jakościowymi na etapie wdrażania nowego produktu. Dzięki wzajemnej integracji środowisk CAD i CAE czas potrzebny na optymalne zaprojektowanie danej konstrukcji może ulec wyraźnemu skróceniu.
Tadeusz Chmielewski, Piotr Stępień
NEiFusion to wyjątkowe narzędzie pozwalające na rozwiązywanie problemów inżynierskich za pomocą metody elementów skończonych (MES). Program powstał z myślą o inżynierach projektantach mających często niewielkie doświadczenie w przeprowadzaniu analiz numerycznych zjawisk fizycznych. Intuicyjność oraz prostota obsługi sprawiają, że program znajduje zastosowanie już we wczesnych fazach projektowania produktu. Taki produkt może być badany i weryfikowany już na etapie jego tworzenia, bez konieczności nieustannego testowania niezliczonej liczby prototypów oraz używania drogiego sprzętu, stosowanego do pomiarów, badań eksperymentalnych i symulacji obciążeń. Moduł geometryczny (Modeler) NeiFusion wyposażony jest w znane i sprawdzone w przemyśle środowisko do modelowania parametrycznego w 3D, pochodzące od SolidWorks. Program oferuje szeroką gamę narzędzi do bezpośredniego tworzenia geometrii modelu. Posiada również możliwość jej importu z wielu znanych systemów CAD. Szereg dostępnych operacji geometrycznych czyni program wysoce wydajnym już na etapie tworzenia geometrii modelu.
NEiFusion to połączenie parametrycznego 3D CAD z wysokiej jakości solverem Nastran
Integralną część pakietu NEiFusion stanowi solver NEiNastran. Moduł obliczeniowy wykorzystujący MES posiada własny unikatowy interfejs graficzny oraz Edytor, wykorzystywany podczas dokonywania analiz wytrzymałościowych, takich jak: liniowa i nieliniowa statyka, dynamika, wymiana ciepła. Potencjał możliwości programu powiększają dodatkowo narzędzia pozwalające na przeprowadzanie takich analiz, jak: test zjawiska upadku, optymalizacja konstrukcji, automatyczny wybór powierzchni kontaktu pomiędzy elementami w złożeniach oraz symulacja z wykorzystaniem materiałów kompozytowych.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 10 (25) październik 2009