Rozwój systemów CAD pozwala łatwiej, szybciej i z wymaganą dokładnością wykonać model przestrzenny każdego wyrobu. W kolejnych wersjach tych systemów pojawiają się funkcje, które nie tylko ułatwiają, ale czasami umożliwiają definicję geometryczną niemożliwą w wersjach wcześniejszych. Jest jednak problem bezpośrednio związany z systemami CAD, który od lat nie może doczekać się takiego rozwiązania, które spełni oczekiwania wszystkich użytkowników: wymiana danych pomiędzy różnymi systemami CAD.
Andrzej Wełyczko
Każdy system CAD posiada swoje własne metody opisu geometrii (matematyczne i strukturalne) i dlatego zawsze podczas konwersji z systemu X do systemu Y część informacji jest bezpowrotnie tracona. Z tego powodu zanim zaczniemy taką konwersję danych trzeba ustalić, jaki zestaw informacji jest wymagany do kontynuowania pracy w systemie docelowym. Innymi słowy trzeba odpowiedzieć na pytanie: Jakie cechy modelu przestrzennego muszą być przetłumaczone z formatu X na format Y, aby można było wykonać wszystkie wymagane czynności?
Jakie cechy trzeba brać pod uwagę? Na przykład:
- Struktura projektu (podział na części, podzespoły i zespoły)
- Relacje pomiędzy częściami lub zespołami
- Geometria części (elementy geometrii krawędziowej, powierzchnie, bryły)
- Cechy konstrukcyjne i ich parametry geometryczne
- Obiekty tworzące „inteligencję” modelu przestrzennego (relacje pomiędzy parametrami, zasady konstrukcyjne, warunki sprawdzające zgodność definicji modelu z normami lub wymaganiami, zadania optymalizacji,…)
- Właściwości graficzne (kolor, rodzaj linii, atrybuty opisów tekstowych, tekstura powierzchni,…)
- Definicja materiału
Właściwości i parametry wpływające na technologię wykonania części (blachy gięte lub tłoczone, części z materiałów kompozytowych, typy otworów, tolerancje wykonania,…)
Jakie są lub mogą być wymagane czynności? To zależy od zadania (Rys.1). Inne wymagania dotyczące rezultatu konwersji będą zdefiniowane wtedy, gdy w systemie docelowym trzeba wykonać fotorealistyczną wizualizację modelu przestrzennego (Visualization), a inne, gdy w nowym systemie chcemy kontynuować projektowanie w kontekście (Design in Context) geometrii pochodzącej z innego systemu CAD.
Rys. 1
Bo przecież do wykonania wizualizacji modelu przestrzennego nie potrzebujemy cech konstrukcyjnych i ich parametrów geometrycznych, ale jeśli w systemie Y zamierzamy modyfikować cechy geometryczne zdefiniowane w systemie X (Co-Design), to rezultat konwersji powinien zawierać nie tylko definicję geometrii, ale także jej parametryzację.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 4 (55) kwiecień 2012