Podczas wakacyjnego porządkowania zasobów dyskowych mojego komputera trafiłem na model przestrzenny, który pomimo swojej prostoty, a także „wieku” (powstał około pięć lat temu) wydał mi się bardzo interesujący. Wszystko zaczyna się od geometrii, a raczej od tego, w jaki sposób ta geometria jest definiowana w systemie CAD (tu CATIA V5).
Andrzej Wełyczko
Myślę, że każdy kto projektuje modele bryłowe wielokrotnie mierzył się z rozwiązywaniem problemów powodujących błąd wykonania polecenia Update. Jeśli taki błąd jest spowodowany niemożliwą definicją geometryczną, to sprawa jest oczywista, ale co zrobić, i dlaczego system generuje błąd, gdy geometria modelu bryłowego jest możliwa? Rozważmy proces definiowania modelu przestrzennego pokazanego na rysunku 1. Wymiary nie są tu istotne, bo ważna jest topologia tego modelu.
Rys. 1
Kształt tej bryły jest symetryczny, więc wystarczy zdefiniować jej połowę. Spośród wielu sposobów definicji takiego modelu wybrałem metodę „ubytkową” (Rys. 2), w której z bryły podstawowej (tu Pad.1) usuwamy materiał (tu Pocket.1).
Rys. 2
Większość z nas zdefiniuje kształt tego „ubytku” za pomocą konturu trójkątnego (tu Sketch.2), w którym kąt pochylenia wybrania będzie powiązany z parametrem globalnym Angle.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 9 (60) Wrzesień 2012