Podstawowy kształt projektowanej części zostanie zdefiniowany za pomocą polecenia Shellable Feature. To oznacza, że jeszcze przed ustaleniem kształtu i wielkości pierwszej cechy konstrukcyjnej wybrane zostało zachowanie (funkcja) tej cechy konstrukcyjnej w modelu projektowanej części. Każde polecenie z grupy Basic Features jest rodzajem „mega-funkcji”, która ma bardzo rozbudowane okno dialogowe (Rys.12). Pierwszy krok polega na ustaleniu w jaki sposób zostanie zdefiniowana bryła podstawowa – dla polecenia Shellable Feature mamy Shape definition: Prism, Sweep, Revolve, Thick Surface, External Shape. Wybór każdej z tych możliwości generuje odpowiednią dla niego listę parametrów geometrycznych i wymiarowych.
 


Dla Shape definition: Prism bryła podstawowa jest definiowana tak samo jak „klasyczny” Pad, ale automatycznie zostanie wykonana operacja Shell z parametrami zadanymi przez obiekt Shell Properties.1 – oczywiście pod warunkiem, że konstruktor wykonał wcześniej polecenie Shell Properties. To jednak nie wszystkie różnice, bo okno Shellable Feature zawiera także dwie „technologiczne” zakładki:

• Zakładka Draft – tu można ustalić parametry polecenia Draft:

>Draft behaviour – bez pochylenia (None), specyficzne dla tej jednej cechy konstrukcyjnej (Intrisinc to feature) lub globalnie (Draft Properties.1),
>Neutral element – wybór z listy (a nie przez wskazanie elementu w przestrzeni!). Tylko dla opcji Neutral element = Plane/Surface trzeba wskazać płaszczyznę lub powierzchnię. Ale to jest przecież oczywiste.
>Faces to draft – funkcjonalny wybór powierzchni, które mają być pochylone (bez wskazywania powierzchni bryły!).

• Zakładka Fillet – tu ustalamy, które krawędzie funkcjonalne i jakim promieniem mają być zaokrąglone (także bez wskazywania tych krawędzi!).

Po zatwierdzeniu definicji pierwszej bryły (tu Shellable Prism.1) trzeba jeszcze powrócić do definicji obiektu Shell Properties.1 i wskazać powierzchnię „otwarcia” mydelniczki (Rys.13). W rezultacie za pomocą trzech poleceń, z których dwa są globalne, zdefiniowany został technologicznie poprawny model bryłowy części cienkościennej.
Gdyby wzdłuż krawędzi mydelniczki miał być zdefiniowany kołnierz, to można zastosować polecenie External Feature (Rys.14). External, bo chcemy dodać materiał tylko po stronie zewnętrznej. Okno dialogowe tego polecenia jest bardzo podobne do Shellable Feature z jedną drobną różnicą – z oczywistych powodów dla tej cechy funkcjonalnej nie ma zakładki Core. Aby zachować powiązanie kształtu kołnierza z globalnymi wymiarami mydelniczki zastosujemy kontur bryły podstawowej Sketch.1 oraz tryb Thick z parametrami Thickness1 = 10 mm i Thickness2 = 2 mm. Wartość parametru Thickness1 nie ma żadnego znaczenia, bo ta część kołnierza, która (teoretycznie) znajduje się wewnątrz mydelniczki zostanie automatycznie odcięta. Dlaczego? Przecież zastosowana została cecha typu External, a to oznacza, że materiał zostanie dodany tylko po stronie zewnętrznej (CAVITY) projektowanej części. Technologiczność kołnierza uzyskamy po zastosowaniu globalnych parametrów pochylenia ścian (Draft Properties.1) oraz formuły, która zapewni odpowiednią wartość promienia zaokrąglenia krawędzi w kierunku wyciągania (Lateral radius).