W poprzedniej część zakończyliśmy budowę geometrii wyrobu, zgodnie z uwarunkowaniami technologiczności konstrukcji. Na tym etapie zalecane jest przeprowadzenie wstępnej symulacji wtrysku, pokazującej przebieg wypełniania gniazda jak i powstawanie np. linii łączenia czy pułapek powietrznych. Dodatkowo, wspomagając się analizą, możemy „odchudzić” naszą wypraskę, co nie jest bez znaczenia z perspektywy kosztów (mniejsza ilość zużytego tworzywa, krótszy czas cyklu), pamiętając jednocześnie o zachowaniu jej właściwości mechanicznych.

Adam Kałamarz

Zanim jednak wyeksportujemy nasz model do programu symulacyjnego Autodesk Moldflow Adviser, musimy wprowadzić zmiany związane z geometrią. Usuniemy małe zaokrąglenia (mniejsze od nominalnej grubości ścianki), które nie mają wielkiego wpływu na wyniki analizy, znacznie wydłużają jej czas i utrudniają poprawę geometrii po eksporcie.

Przechodzimy więc do opcji filtrów drzewa (Rys. 1) i zaznaczamy opcję Suppressed Object (Rys. 2), dzięki temu wygaszone cechy nadal będą widoczne. Zaznaczamy zaokrąglenia oznaczone jako Round 3, Round 5 i wygaszamy je, poprzez polecenie Suppressed (Rys. 3).

Edytujemy cechę Trajectory Rib i odznaczamy nadane wcześniej wyokrąglenie przy podstawie żeber (Rys. 4). Pozostaje jeszcze do usunięcia wewnętrzna część zaokrąglenia Round 2 występująca pomiędzy powierzchnią czołową a bocznymi ściankami modelu. Ponieważ wykonaliśmy je przed użyciem polecenia Shell (bryła cienkościenna), wygaszenie ww. cechy spowodowałoby usunięcie zaokrąglenia po obydwu stronach ściany. Dlatego zmienimy kolejność wykonywanych operacji i przesuniemy Round 2 pod cechę Shell 1 (Rys. 5),

przez co zaokrąglenie będzie wykonane po nadaniu cienkościenności i będzie dotyczyło tylko zewnętrznych krawędzi.
Z uwagi na to że, model posiadał pełną historię, bardzo szybko mogliśmy wprowadzić niezbędne zmiany. W przypadku gdy byłaby to geometria importowana do Creo (Pro/E) z innego systemu CAD, wszystkie zaokrąglenia usuwalibyśmy poprzez polecenie Remove, dostępne z menu Edit (Rys. 6).