26 kwietnia 2024


Drodzy Czytelnicy,

Opłatek wigilijny jest symbolem tego wszystkiego czego ludzkości współczesnej najwięcej brak. –  pisał przeszło pięćdziesiąt lat temu ks. Józef Warszawski – A wielkością duszy polskiej, w ramach powszechnej ludzkości, jest między innymi to, że ów symbol z siebie wydobyła, że go sobie wypiastowała, wykrystalizowała i że go świadomie przyjęła i wzniosła do godności ogólnonarodowego symbolu tradycją całych pokoleń i stuleci. (…) Naszym wkładem w ludzkość i jej dzieje nie rządziła nigdy postawa, jaką historycy nazwali furor teutonicus i pruski but. Naszą wielkością dziejową nie były również pomysł i praktyka obozów koncentracyjnych i czerwonego czy białego niewolnictwa. Naszą wielkość dziejową symbolizuje właśnie nikły opłatek – symbol wszechzbawczej Ofiary. Opłatek – symbol spalającego się w bieli najczystszej heroizmu. Opłatek – symbol zbratania się jednostek, ludzi i narodów.
Nie może być innego sposobu, jak tylko w zbrataniu się wzajemnym i życzliwości wielkiej przełamywać się tym opłatkiem, skoro w tę noc wigilijną, kiedy to Bóg się rodzi, a wszelka moc tego świata truchleje, Słowo, które Ciałem się stało – zamieszkało między nami.
I dopóki pielęgnowany będzie w Polsce ten piękny obyczaj dzielenia się opłatkiem, co roku z polskich domów, mieszkań i blokowisk dochodzić wciąż będzie śpiew pełen ufności:
Podnieś rękę Boże Dziecię!
Błogosław Ojczyznę miłą.
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą.
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami.

Zapraszam do lektury ostatniego w tym roku wydania naszego miesięcznika, w którym piszemy o spawaniu miedzi i jej stopów (spawanie mosiądzów będzie omawiane w następnym numerze), o przepisach dotyczących przeprowadzania oceny zgodności linii produkcyjnych, o projektowaniu instalacji rurowych w konstrukcji silnika, zaawansowanych analizach wtrysku w NX, o projektowaniu wałka prowadzącego i o pierwszym seryjnie produkowanym samochodzie napędzanym energią elektryczną wytwarzaną przez ogniwa wodorowe. Ponadto przypominamy postać Wiktora Schaubergera i jego genialne pomysły, a także wyjątkowego jubilata – Zegar z wieży Zamku Królewskiego w Warszawie.

Życzę Państwu spokojnych i radosnych Świąt Narodzenia Pańskiego, wszelkiej pomyślności w nowym roku, i do zobaczenia w lutym, przy pierwszym przyszłorocznym wydaniu Projektowania i Konstrukcji Inżynierskich!

 

Przemysław Zbierski