W programie obróbki wykonywanym na wieloosiowej obrabiarce CNC z układem sterowania Heidenhain nachylenie płaszczyzny obróbki można zrealizować wykorzystując PLANE-funkcje lub cykl 19 PŁASZCZYZNA ROBOCZA [1-3].
Kazimierz Czechowski
Kolejne czynności związane z definiowaniem układu współrzędnych płaszczyzny obróbki WPL-CS przedstawiono przykładowo na rysunku 1; nachylenie płaszczyzny obróbki następuje zawsze wokół aktywnego punktu zerowego (po przesunięciu punktu zerowego W1 w układzie współrzędnych przedmiotu W-CS jest to punkt zerowy W2), przy tym płaszczyzna obróbki leży zawsze prostopadle do kierunku osi narzędzia (w tym przypadku osi Z). Podane na rysunku 1 wartości liczbowe współrzędnych punktów W1 i W2 odnoszą się do przyjętego w tym przykładzie przedmiotu obrabianego, który ma wymiary gabarytowe 90 x 170 x 150 mm (mierzone w podanej kolejności równolegle do osi X, Y, Z układu współrzędnych przedmiotu W-CS) oraz wymiar fazy (ścięcia) 60 mm x 45°. Na nachylonej płaszczyźnie obróbki, czyli w układzie współrzędnych płaszczyzny obróbki WPL-CS, wykonywać można dalszą obróbkę.
Rys. 1 Przykład przedstawiający kolejne czynności związane z definiowaniem układu współrzędnych płaszczyzny obróbki WPL-CS o położeniu i orientacji wynikającymi z transformacji w układzie współrzędnych przedmiotu W-CS (przesunięcie punktu zerowego W1 wzdłuż osi Y do zdefiniowanego punktu zerowego W2 i obrót układu dookoła osi X); widok przedmiotu w rzutach izometrycznych (zaznaczone osie układów współrzędnych)
Na rysunku 2 przedstawiono przykładowy przedmiot obrabiany, zwymiarowany w rzutach prostokątnych, z uwidocznioną kieszenią na nachylonej płaszczyźnie obróbki, jak i podano informacje technologiczne dotyczące ustalenia przedmiotu obrabianego, położenia punktu zerowego i orientacji układu współrzędnych przedmiotu W-CS (zaznaczono w rzucie izometrycznym kierunek i zwrot osi X, Y, Z). Uwidocznione na rysunku 2 miejsca ustalenia przedmiotu obrabianego za pomocą podpór stałych wynikają z przyjętego jego zamocowania w imadle na stole obrotowym centrum obróbkowego frezarskiego CNC. Z uwagi na czytelność rysunku pominięto widok podpór stałych z góry i z dołu, gdyż ich widok z boku przy trzech rzutach przedmiotu wystarczająco informuje o ich położeniu. Podpora stała zaznaczona na rysunku kolorem czerwonym ogranicza przedmiot w kierunku osi X, umożliwiając jego powtarzalne ustalenie w tym kierunku, a może być to zrealizowane przykładowo poprzez zetknięcie przedmiotu obrabianego z ogranicznikiem (zderzakiem), co szerzej omówiono w poprzedniej części artykułu. W przypadku braku ww. ogranicznika każdy kolejny przedmiot obrabiany z wykonywanej serii (po jego zamocowaniu w imadle) również będzie zorientowany swoimi bocznymi płaszczyznami równolegle do odpowiednich osi układu współrzędnych przedmiotu W-CS, ale konieczne będzie korygowanie położenia punktu zerowego w kierunku osi X (np. za pomocą sondy pomiarowej przedmiotowej).
Rys. 2 Przykład przedstawionego w rzutach prostokątnych zwymiarowanego przedmiotu obrabianego z uwidocznioną kieszenią na nachylonej płaszczyźnie obróbki, wraz z informacjami dotyczącymi ustalenia przedmiotu obrabianego, położenia punktu zerowego i orientacji układu współrzędnych przedmiotu W-CS (zaznaczone w rzucie izometrycznym osie Z, Y, Z)
Cały artykuł dostępny jest w wydaniu płatnym 9/10 (192/193) Wrzesień/Październik 2023
