Konstrukcja produktów często opiera się o nowo projektowane detale. Oczywiście, dąży się przy tym do standaryzacji, czy to z punktu widzenia ekonomii (stany magazynowe) czy też przyspieszenia projektowania i wykorzystania najlepszych praktyk firmy. Rozwiązanie to ma ogromne plusy. Jednak nie zawsze można w pełni zastosować podobne detale, przez co konieczne staje się modyfikowanie geometrii innych części. Mogą być to pliki, które były wykonane w innych aplikacjach CAD przez współpracowników lub np. oferowane w różnorodnych bibliotekach elementy zapisane w formatach uniwersalnych. Możliwość ich wykorzystania sprawia, iż projektowanie może być szybsze i bardziej efektywne.
Bernard Pacula
Na rysunku 1 widać złożenie, do którego dodane zostaną komponenty pochodzące z różnych źródeł. Jest to fragment konstrukcji ramy, zamodelowany w Solid Edge. Pierwszym detalem, który zostanie dołączony do struktury, jest łącznik.
Rys. 1
Jest to plik zamodelowany w programie SolidWorks. W związku z tym, trzeba wykorzystać odpowiedni format wejściowy. Po jego akceptacji, konieczne jest zdefiniowanie szablonu Solid Edge. Mając pewność, że element jest pojedynczą bryłą, można wybrać szablon części. Jeśli jednak nie ma pewności co może się znajdować wewnątrz, lepiej skorzystać z szablonu złożenia lub ewentualnie z części, a w niej zastosować modelowanie wieloobiektowe, jeśli obiekt okaże się złożeniem.
Gdy plik zostanie poprawnie zaimportowany, będzie on umieszczony w wybranym środowisku (Rys. 2). Może zdarzyć się sytuacja, gdy nie będzie on wczytany jako pojedyncza bryła, lecz będzie na drzewku miał wiele kopii części. Przyczyny mogą być wtedy dwie – albo złożenie zostało wczytane do środowiska części, albo ktoś zapisał element z błędami (wyeksportował ukryte linie lub powierzchnie konstrukcyjne itp.). Rozwiązaniem jest zawsze próba otwarcia pliku raz jeszcze, z wykorzystaniem szablonu złożenia, lub naprawienie części z zastosowaniem operacji Boole’a. Można również zastosować modelowanie wieloobiektowe i przygotować strukturę przyszłego złożenia w środowisku pojedynczej części.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu 9 (108) wrzesień 2016
