Trzeci wariant – Odsunięcie od początku układu złożenia umożliwia odsunięcie się od początku globalnego układu o pewne wartości, lecz zawsze zachowana jest równoległość płaszczyzn odniesienia. W naszym przypadku wybierzmy pierwszy wariant oraz przycisk Utwórz i edytuj.
W zależności od trybu i szablonu, jaki został wybrany można tulejkę tworzyć za pomocą technologii sekwencyjnej lub synchronicznej. Teraz wykorzystana zostanie technologia synchroniczna, która jest dużo efektywniejsza w przypadku prostych elementów lub ich modyfikacji. Po wybraniu polecenia rysowania okręgu z menu Narzędzia główne -> Rysowanie należy zablokować płaszczyznę, na której ma być umieszczony szkic. Po najechaniu na wybraną płaszczyznę zostanie ona podświetlona na żółto (Rys. 5) i w tym momencie należy wcisnąć przycisk F3 na klawiaturze. 
Rys. 5
Po wykonaniu tej czynności można wybrać polecenie Widok szkicu lub wcisnąć kombinację klawiszy CTRL+H i w rzucie płaszczyzny, na której pracujemy narysować profil tulei. Należy utworzyć okrąg oraz wykonać jego odsunięcie na odległość grubości ścianki. Po podaniu odległości od osi belki profil jest gotowy do nadania mu trzeciego wymiaru (Rys. 6).
Rys. 6
Po wskazaniu obszaru pomiędzy okręgami pojawia się strzałka definiująca kierunek dodawania materiału. Na pasku operacji należy włączyć przycisk Symetria, kliknąć jedną ze strzałek i rozciągnąć tak, by wymiar wysokości miał odpowiedni wymiar, i zaakceptować (Rys. 7). 
Rys. 7
Podobnie wykonujemy podcięcie na pierścienie rysując okrąg o średnicy 50 mm i wycinając nim podcięcie na głębokość 20 mm symetrycznie z obu stron, oraz wykonujemy fazowanie krawędzi, wykorzystując polecenie Narzędzia główne -> Bryły -> Faza – równe cofnięcia. Mając już gotową tulejkę należy dopasować do niej profil ramy, gdyż pomiędzy nimi występuje kolizja, o czym można się przekonać przeprowadzając analizę kolizji. Aby było to możliwe musimy opuścić edycję części i powrócić do złożenia. Gdy już aktualnym środowiskiem jest główne złożenie należy wybrać polecenie Kontrola -> Ocena -> Sprawdź kolizje. Następnie, po pojawieniu się paska polecenia, wybrać ikonę Opcje kolizji i dalej – odpowiedni tryb, jaki jest potrzebny. Najczęściej używa się sprawdzenia Zestawu 1 w stosunku do wszystkich innych części w zespole, lecz jeśli zespół jest bardzo duży, a nie wszystkie części będą kolidować, to można zaznaczyć aby kolizja była sprawdzana w stosunku do części widocznych (i ukryć te, gdzie kolizji nie będzie) lub wybrać opcję sprawdzania zestawu w stosunku do siebie (zaznaczone elementy sprawdzałyby kolizje wobec siebie samych). Tutaj też można wybrać taki tryb i wskazać belkę poprzeczną i tuleję na jej końcu. Po wykonaniu tej operacji widać wyraźnie, iż kolizja występuje (Rys.8).
Rys. 8
W tej sytuacji należy podciąć belkę, aby była dopasowana do tulejki. Istnieje kilka możliwych rozwiązań takiego problemu, tutaj zastosujemy wycięcie z poziomu złożenia. Aby wykonać to wycięcie wybieramy polecenie Operacje -> Operacje w złożeniach -> Wycięcie. W oknie, które się pojawi, można zdecydować czy operacja ma być przeprowadzona tylko w złożeniu czy także w częściach, a więc czy będzie widoczna również w plikach części czy tylko w dokumentacji robionej z pliku złożenia. Wybierając Twórz operacje w złożeniu, klikamy na powierzchni górnej belki i za pomocą polecenia Narzędzia główne -> Rysowanie -> Wykorzystaj rzutujemy tworzącą tulejki. Po akceptacji szkicu zaznaczamy, aby wycięcie miało rozciągnięcie 
Rys. 9
Przez wszystkie i kierujemy je w stronę materiału belki. Wybieramy, które elementy mają być przecinane (odznaczamy tulejkę) i akceptujemy operację. Po jej zakończeniu mamy przyciętą i gotową do spawania belkę (Rys. 9).
Bernard Pacula
artykuł pochodzi z wydania Lipiec/sierpień 7 (58) 2012
Czytaj także:
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec