Prawa zmienności można w systemie CATIA zdefiniować analitycznie lub geometrycznie. Po co? Po to, aby łatwiej kontrolować zmienność kształtu projektowanego wyrobu za pomocą funkcji wyznaczającej wartość wybranego parametru (na przykład długość, odległość, promień czy kąt). Tym razem proponuję przyjrzeć się bliżej geometrycznym prawom zmienności, zdefiniowanym i zastosowanym dla powierzchni.
Andrzej Wełyczko
Prawo zmienności (polecenie Law zdefiniowane dla krzywych Reference i Definition na rysunku 1A) jest najczęściej stosowane łącznie z poleceniem Parallel Curve, którego rezultat jest krzywą „równoległą” do zadanej krzywej na zadanej powierzchni. Nazwa tego polecenia sugeruje, że rezultat wykonania tego polecenia jest zawsze krzywą równoodległą od wskazanej krzywej.
Rys. 1
Tymczasem, jeśli zastosujemy prawo zmienności dla parametru Offset tego polecenia, to rezultat nie jest równoległy, bo odległość punktów obu krzywych o takiej samej współrzędnej u jest określona przez zdefiniowane wcześniej prawo zmienności, czyli funkcję jednej zmiennej f[u]. I tu pojawia się pytanie: czy w systemie CATIA można zdefiniować „powierzchniowe” prawo zmienności (Rys. 1B), które jako funkcja dwóch zmiennych f[u,v] będzie kontrolować odległość dowolnego punktu powierzchni Definition od płaskiej powierzchni Reference?
Odpowiedź jest pozytywna, ale trzeba jasno powiedzieć, że w środowisku Generative Shape Design (GSD) nie ma odpowiednika polecenia Law dla powierzchni. Odpowiednikiem polecenia Parallel Curve jest polecenie Offset, które dla wskazanej powierzchni generuje powierzchnię prawdziwie równoodległą, czyli bez możliwości definiowania zmiennej odległości pomiędzy tymi powierzchniami. Znacznie więcej w tym zakresie oferuje licencja Generative Shape Optimizer (GSO), która jest rozszerzeniem funkcjonalności dostępnej z licencją GSD. Słowo Optimizer w nazwie tej licencji sugeruje jakieś możliwości optymalizacji, a tymczasem GSO oferuje kilka poleceń umożliwiających globalną deformację modelu powierzchniowego: od niezbyt skomplikowanych (Rough Offset lub Variable Offset) do zaawansowanych (Bump, Wrap Curve, Wrap Surface oraz Shape Morphing). Każde z tych poleceń realizuje globalną deformację modelu powierzchniowego (nie tylko pojedynczego płata powierzchni) według określonego algorytmu i co najważniejsze, z zachowaniem istniejących warunków ciągłości.
cały artykuł dostępny jest w wydaniu płatnym kwiecień/maj 2020
