Konstruktorzy dronów dążą do zbudowania niewielkich robotów, które będą potrafiły wykonywać zadania w grupach, manewrując na niewielkich przestrzeniach. W naturze podobnie zachowują się nietoperze, których zasady lotu nie zostały dotąd dokładnie zbadane. Skrzydła tych latających ssaków są bardzo skomplikowane, chociażby ze względu na dużą ilość zmiennych powierzchni i przegubów.
Pod wpływem ruchów skrzydeł nietoperza turbulentne przepływy powietrza tworzą charakterystyczne pierścienie wirowe...
Naukowcy z uniwersytetu British Columbia zbadali replikę takiego skrzydła wykonanego z aluminium w tunelu aerodynamicznym. Badając wpływ jego ruchów, takich jak np. trzepotanie, zginanie i skręcanie, na turbulentne przepływy powietrza, tworzące charakterystyczne pierścienie wirowe i określając działanie sił aeromechanicznych, powstał model kompleksowo wyjaśniający lot tych zwierząt. – Poprzednie modele były zbyt uproszczone, aby wyjaśnić bardzo skomplikowane zasady takiego lotu. Okazało się, że nietoperz jest bardzo wydajną maszyną latającą. Fizyczny model może posłużyć do budowania zupełnie nowej generacji bezzałogowych statków powietrznych – mówił szef projektu Rajeer Jaiman.
Taki działający fizyczny model budowany jest obecnie w National University of Singapore.