Metodą druku 3D uzyskano metalowy element o kompozycji stopowej zmieniającej się w obrębie próbki. Choć do produkcji wykorzystano niemagnetyczne proszki, otrzymano stop o właściwościach magnetycznych.

Szwajcarscy badacze opracowali nowego typu kompozytowy laminat, który za pomocą fluorescencji sygnalizuje odkształcenia. Kompozytowy materiał ma strukturę warstwową, jest przezroczysty, wytrzymały, a zarazem lekki.

W środowiskach produkcyjnych urządzenia takie jak przyrządy i uchwyty stanowią zasadnicze narzędzia do zapewniania powtarzalności i dokładności produkcji. Przyrządy i uchwyty, podtrzymujące lub prowadzące części podczas montażu, mają krytyczne znaczenie dla wydajności operacyjnej.

Po bardzo długiej przerwie odbył się salon samochodowy IAA. Ekspozycję z Frankfurtu nad Menem przeniesiono do Monachium. Ogromne tereny zastąpiono jeszcze większymi. Tym razem jednak w halach targowych nie dominowały samochody. Było za to więcej rowerów i małych pojazdów elektrycznych.

Optymalizacja parametryczna umożliwia nam sterowanie zachowaniem i właściwościami dowolnego obiektu pod warunkiem, że da się go zasymulować. Typowymi funkcjami celu jest minimalizacja wagi obiektu czy minimalizacja naprężeń.

Dobór odpowiedniej normy oraz jej interpretacja, wymagają znajomości różnych standardów, według których szacuje się trwałość zmęczeniową, oraz praktycznej wiedzy z zakresu spawalnictwa.

W niniejszym opracowaniu wygenerujemy cyfrową reprezentację części samochodowej, poddanej analizie zderzeniowej, w której uwzględnimy wszystkie strefy strukturalne zgrzeiny.

Zgrzewadło wprowadza się poprzez otwór okna przedniego, wykonując kolejne zgrzeiny punktowe, łączące obie ściany boczne z blachą dachu i przesuwane wzdłużnie wzdłuż ścian i dachu.

Potrzeba stosowania podpór (supportów) jest uwarunkowana technologicznie i wynika z faktu, że w druku przestrzennym metodą FFF model powstaje z płaskich warstw wytwarzanych w pojedynczym przebiegu głowicy ekstrudera.

W stali austenitycznej praktycznie cała spoina to jednorodny polikryształ, w którym granice ziaren to miejsca spotkania różnych kierunków krystalizacji. Dla stali czarnej charakterystyczne są odrębne kryształy, stanowiące w rzeczywistości poszczególne ściegi wykonane podczas spawania.