W technologii wytwarzania przyrostowego metodą laserowego przetapiania w łożu proszkowym (LPBF – laser powder bed fusion) wysoka energia wiązki laserowej wymaga precyzyjnej kontroli parametrów procesu w celu zapewnienia stabilności przetopu, a i tak drukowane w ten sposób detale narażone są na występowanie defektów, wpływających negatywnie na estetykę i jakość wyrobów. Wśród różnych sposobów zapewnienia kontrolowanego przetopu dużo uwagi poświęca się kształtowaniu wiązki laserowej.
Zazwyczaj materiały polimerowe, które łatwo dają się recyklingować, nie są zbyt wytrzymałe. Zastosowanie recyklingu mechanicznego w przeciągu kilku cyklów doprowadza do postępującej degradacji tworzywa. Rozwiązaniem okazuje się często recykling chemiczny, polegający na depolimeryzacji łańcuchów polimerowych, jednak bardziej wytrzymałe polimery niełatwo ulegają recyklingowi.
Badacze z Lawrence Livermore National Laboratory od lat pracują nad objętościowymi metodami druku 3D, w których detale powstają od razu w całości, a nie warstwa po warstwie, jak w konwencjonalnych technikach przyrostowych.
Pajęczyna to jeden z najmocniejszych materiałów na świecie, technicznie nawet mocniejszy od stali. Opracowanie technologii otrzymywania pajęczych nici na skalę przemysłową napotkało jednak na szereg przeszkód.
Badacze ze szwedzkiego Uniwersytetu Technicznego Chalmersa od lat pracują nad budową akumulatorów strukturalnych, które oprócz magazynowania energii przenoszą także obciążenia. Korzyścią wynikającą z zastosowania tego typu rozwiązania byłaby redukcja masy, ale nie tyle samego akumulatora, co całego złożenia konstrukcyjnego, łącznie z obudową i mocowaniem, np. w ramie pojazdu.
Specjalistyczny portal inżynierski dla osób zaangażowanych w tworzenie produktów – maszyn, urządzeń, mechanizmów, podzespołów, części, elementów itd. – od koncepcji do ostatecznego wykonania.