Naukowcy z Massachusetts Institute of Technology wraz z kolegami z ETH Zurich udoskonalili wielomateriałowy system druku 3D w technologii inkjet.
Drukarki natryskowe zawierają tysiące dysz, punktowo osadzających kropelki żywicy w łożu proszkowym. Następnie następuje wygładzanie warstwy wałkiem lub skrobakiem i utwardzanie promieniami UV. Wygładzanie często powoduje znaczne ubytki, z powodu rozmazywania się niektórych żywic, lub inne uszkodzenia powierzchni wydruku. Stąd ilość stosowanych materiałów jest ograniczona.
Jak wyjaśnia Wojciech Matusik z MIT, nowy system zbudowano z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć w zakresie wizji maszynowej, umożliwiających kontrolę i analizę procesu druku w czasie rzeczywistym. Analiza danych wizualnych pozwala systemowi samodzielnie kalkulować parametry druku kolejnych detali i warstw.
Opracowana drukarka 3D działa ze znacznie większą gamą materiałów. Automatycznie skanuje powierzchnię i dostosowuje odpowiednią ilość żywicy dla każdej z dysz. Wygładzanie jest pozbawione elementów mechanicznych i odbywa się bezdotykowo. Zamiast powszechnie stosowanych akrylanów można stosować materiały, które utwardzają się wolniej.
Druk przebiega 660 razy szybciej niż w dotąd używanych systemach i nie występuje tzw. zalanie lub zapychanie się dysz. Podczas pokazu zaprezentowano wydrukowany chwytak o konstrukcji inspirowanej budową ludzkiej ręki, zawierający mniej lub bardziej miękkie elementy osadzone na sztywnym szkielecie.
news.mit.edu
_70_120.jpg "Druk przestrzenny w sektorze morskim")
