Doświadczenia pokazują, iż zanieczyszczenie środka smarnego cząsteczkami stałymi stanowi główną przyczynę uszkodzeń łożysk i kół przekładni, a w konsekwencji kosztów spowodowanych przestojem urządzeń, napraw gwarancyjnych i obniżeniem produktywności. Opracowano kilka doświadczalnych metod ułatwiających inżynierom-projektantom analizę oraz opracowanie urządzeń mniej wrażliwych na takie zanieczyszczenia. Dokument ten zawiera informacje porównujące wyniki testów trwałości łożysk oraz metody analizy predykcyjnej dla różnych typów łożysk stożkowych pracujących w warunkach zanieczyszczenia cząstkami stałymi. Najnowsze prace pozwoliły na opracowanie jednej metody analitycznej (wykorzystując metodę określania charakterystyki stanu powierzchni), powiązanie jej z testami trwałości łożysk w warunkach pracy w środowisku z zanieczyszczeniami cząstkami stałymi, a także określenie zmian w konstrukcji i sposobie projektowania łożysk, co umożliwiło na zwiększenie trwałości łożysk pracujących w tych warunkach.
Thomas Springer, Michael Hoeprich, Douglas Clouse
Charakterystyka zanieczyszczeń
Inżynierowie projektujący urządzenia, mają do dyspozycji różne narzędzia do analizy zanieczyszczonego środka smarnego ułatwiające ocenę oraz monitorowanie niekorzystnego wpływu cząstek stałych na zużycie elementów [1, 2, 3, 4]. Dostępne narzędzia umożliwiają zrozumienie składu materiału i charakterystyki zanieczyszczenia środka smarnego [5]. Większość z nich służy do monitorowania i analizy procesu zużywania się części, a także poziomu zanieczyszczenia środka smarnego dla celów obsługi konserwacyjnej. Nie są one jednak pomocne w ocenie wpływu zanieczyszczeń na uszkodzenia powierzchni zębów przekładni oraz bieżni łożysk, ponieważ jest to związane ze zmniejszeniem trwałości wywołanym zmęczeniem materiału.
Cały artykuł dostępny jest w wydaniu 11/12 (194/195) Listopad/Grudzień 2023
pobierz pdf
