Energię słoneczną będzie wkrótce można gromadzić i przechowywać w przestrzeni kosmicznej do czasu, aż w dowolnym zakątku Ziemi pojawi się nagły jej deficyt. Wówczas prześle się ją do miejsc zapotrzebowania ze zmagazynowanych zapasów. Inżynierowie ze szkockiego University of Strathclyde testują w przestrzeni kosmicznej sprzęt pozwalający na gromadzenie energii za pomocą paneli słonecznych, a następnie przesyłanie jej za pośrednictwem mikrofal lub promieni lasera na Ziemię.
Dzięki temu powstanie nowe i pewne źródło cennej energii, którą w razie potrzeby będzie można przesyłać do obszarów klęsk żywiołowych bądź w regiony, w których występują niedobory energii. Plusem projektu jest to, że energię można gromadzić niezależnie od pory dnia oraz warunków pogodowych. Naturalnie istnieją na Ziemi obszary, takie jak Sahara, gdzie można by zmagazynować duże ilości energii, lecz tam nie ma odpowiedniej infrastruktury do jej transportu w inne rejony świata. Natomiast wykorzystanie mikrofal lub promieni lasera jawi się tutaj jako niezawodny sposób przesłania wiązki energii do dowolnego zakątka naszego globu.
Aby projekt zakończył się pełnym sukcesem, konieczne było przeprowadzenie całego szeregu eksperymentów. Jeden z nich wspólnie przeprowadzili naukowcy i studenci z University of Strathclyde, University of Glasgow oraz ze szwedzkiej uczelni Royal Institute of  Technology w Sztokholmie. Nazwa eksperymentu, Suaineadh, pochodzi od gaelickiego słowa „kręcić się”. Przeprowadzono go nieopodal szwedzkiego miasta Kiruna przy użyciu rakiety, która wzniosła się na wysokość 80-90 km ponad powierzchnię Ziemi. Celem było rozłożenie na tej wysokości siatki o wymiarach 2x2 m, jedynie przy użyciu siły odśrodkowej oraz zasady zachowania momentu pędu, bez użycia dodatkowych silników. Eksperyment zakończył się pomyślnie.
Obecnie trwają prace badawcze dotyczące kolejnego eksperymentu, któremu nadano nazwę SAM (Self-inflating Adaptable Membrane). Testowane są w nim lekkie konstrukcje, które po umieszczeniu w próżni zostają napompowane przy pomocy specjalnych mikropomp firmy Bartels Mikrotechnik GmbH. SAM - to rodzaj elastycznej membrany składającej się z sześciokątnych komórek, które dopasowują się do siebie. Dzięki temu w próżni SAM może zmieniać swój kształt oraz wielkość. W przyszłości będzie można budować o wiele większe struktury tego typu dołączając do nich kolejne zespoły komórek.

źródło: www.strath.ac.uk
Tłumaczenie: Paweł Zabkiewicz