26 kwietnia 2024

 

Transport jest najbardziej spektakularnym działem logistyki, istnym krwiobiegiem światowego systemu gospodarczego. W połowie XX w. okazało się, że najsprawniejszym rodzajem załadunku i rozładunku jest konteneryzacja. Załadunek pełnego statku morskiego za pomocą kontenerów trwa jeden dzień, zaś za pomocą luźnych ładunków kilka dni. Korzyść z szybszego załadunku towarów skonteneryzowanych można uzyskać także w lotnictwie, gdzie przy obecnym natężeniu ruchu (nie licząc wyjątkowego okresu od wiosny 2020 roku) liczy się każda minuta postoju samolotu na lotnisku. Dlatego firmy z całego świata od kilkudziesięciu lat szukają możliwości skrócenia tego czasu, nawet za cenę skomplikowania konstrukcji statku powietrznego oraz infrastruktury naziemnej.

Jakub Marszałkiewicz

Patent nr GB167068A z 1920 r.

W 1920 r. Harris Booth zgłosił patent (GB 167068A) dotyczący samolotu transportowego z aerodynamicznie wychylanym skrzydłem przypominającym odwróconą mewę (alula wing). Innym ważnym elementem tego samolotu była przednia część jego kadłuba przystosowana do przewożenia specjalnego kontenera o ustandaryzowanych wymiarach. Prawdopodobnie kontener ten miał zostać zaprojektowany specjalnie dla tego samolotu. Z zachowanych ilustracji oraz opisów prasowych możemy odczytać, że system przewidywał wprowadzanie kontenera z przodu samolotu za pomocą specjalnych szyn. Wagonik miał mieć małe koła umieszczone w środku jego wysokości. Prowadnice miały znajdować się także wewnątrz kadłuba, gdzie miały stabilizować ładunek. Przed ładunkiem miała znajdować się kabina pilota umieszczona w dziobie odchylanym na bok podczas załadunku. Dzięki temu ładunek znajdowałby się w środku ciężkości samolotu i nie wpływałby znacząco na jego wyważenie. Za krawędzią spływu skrzydeł w kadłubie miały się znajdować dwa silniki Napier o mocy 460 KM każdy, które przekazywałyby napęd na śmigła umieszczone na wysięgnikach po obu stronach kadłuba. Zakładano, że na trasie z Paryża do Londynu samolot będzie mógł operować z masą użyteczną 4 ton. Prędkość przelotową określono jako 72 węzły (ok. 130 km/h), a masę całkowitą na 24100 funtów (ok. 11 ton). Ówczesna prasa lotnicza określała ten projekt jako Blackburn Pelican Four-Ton Lorry.

blckbrn
Ilustracje samolotu Blackburn Pelican Four-Ton Lorry pochodzące z patentu GB 167068A oraz z ówczesnej prasy lotniczej

 

Cały artykuł dostępny jest w wydaniu płatnym marzec/kwiecień 3/4 (162/163) 2021

Jak zakupić