Obecne technologie Stealth nie mogą sprawić, że obiekt będzie całkowicie niewidoczny dla systemów radarowych. Najnowsze konstrukcje radarów powodują, że dotychczasowa technologia staje się powoli bezużyteczna.
Na Uniwersytecie w Iowa otrzymano nowy materiał, który poparty działaniem fal elektromagnetycznych może zapewnić niewidzialność dla wszelkiego rodzaju istniejących obecnie systemów radarowych. W elastycznej powłoce rozmieszczono rzędy krążków z ciekłego metalu. Materiał jest cienki i elastyczny, co umożliwia pokrywanie nim całych samolotów, pojazdów lub okrętów. Bez użycia nadajnika fal elektromagnetycznych znacznie redukuje odbicie w bardzo szerokim zakresie częstotliwości radarowych.
Pełne wad turbiny wiatrowe można zastąpić urządzeniami przypominającymi drzewa. Wzorem dla twórców urządzenia z Uniwersytetu Stanowego w Iowa, stała się topola, której liście kołyszą się nawet przy trudno zauważalnym wietrze. Do produkcji prądu wykorzystano tanie i ogólnodostępne materiały piezoelektryczne.
Generator można łatwo wkomponować w krajobraz. Można wykorzystywać go w małych gospodarstwach domowych, w których budowa turbiny wiatrowej byłaby nieopłacalna lub niemożliwa, chociażby ze względu na brak miejsca. Generujące prąd sztuczne drzewa można wykorzystywać na większą skalę np. ozdabiając nimi maszty telefonii komórkowej. Twórcy rozwiązania pracują nad jeszcze prostszym generatorem, w którym wykorzystane będzie tarcie.
Twórcy maszyn latających od lat zafascynowani byli lotem nietoperza. Zwierzę to ma niezrównaną zwrotność i własności manewrowe. Do lotu wykorzystuje czterdzieści stawów, co sprawia, że sztuczne odwzorowanie jego lotu zdawało się niemal niemożliwe.
Po wnikliwych obserwacjach w modelu nietoperza zredukowano liczbę stawów do dziewięciu, z czego tylko pięć jest napędzanych, a pozostałe cztery reagują biernie. Powstał robot Bat Bot B2. W porównaniu z wielowirnikowcami konstrukcja wykazuje ogromne zalety. Częstotliwość trzepotania skrzydeł wynosi około 10 Hz, co sprawia, że lot jest niemal niesłyszalny. W przypadku wielowirnikowców częstotliwości oscylują pomiędzy 100 a 300 Hz. Ponadto, pokrycia skrzydeł są miękkie i elastyczne, co sprawia, że trudno je uszkodzić. Są przy tym bezpieczne w przypadku ewentualnych kolizji. Zbudowano je z materiału opartego na silikonie, o grubości zaledwie 56 mikronów, dlatego maszyna łatwo zmienia strukturę skrzydeł podczas lotu.
Składający się głównie z wody hydrożel wykorzystano do skonstruowania robotów, które (będąc w fazie testowej) doskonale grają w piłkę wodną oraz łapią ryby, jak również potrafią je wypuścić.
Robot zbudowany jest z precyzyjnie wykonanej z hydrożelu rurki, wykonującej ruchy pod wpływem ciśnienia doprowadzanego gumowymi przewodami z pomp. Opracowywane są różne rodzaje hydrożeli powstające z połączenia różnych polimerów z wodą. Powstają twarde i bardzo rozciągliwe materiały, z których można budować wytrzymałe roboty, służące do wielu trudnych prac podwodnych. Podczas testów urządzenia wytrzymywały ponad 1000 cykli pracy. Właściwości materiału sprawiają, że roboty takie mogą znaleźć szerokie zastosowanie, również w medycynie.
Na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego, wykorzystując tlenek cynku i aluminium wykonano nanorurki i ułożono je na podłożu krzemowym. Otrzymano materiał wykorzystujący ruch i interakcje wolnych elektronów, zwany powierzchniowym rezonansem plazmonów
Materiał okazał się dobrym izolatorem cieplnym pochłaniającym światło podczerwone o długości fal od 1200 do 2200 nm w 87%, a zakres do 1550 nm w 98%. Materiał absorbuje światło z każdej strony, a przy tym jest przeźroczysty i elastyczny. Po opracowaniu przemysłowej technologii jego wytwarzania może być użyty do produkcji szyb w budynkach i pojazdach, oraz do pokrywania całych obiektów.
Specjalistyczny portal inżynierski dla osób zaangażowanych w tworzenie produktów – maszyn, urządzeń, mechanizmów, podzespołów, części, elementów itd. – od koncepcji do ostatecznego wykonania.