f2021
Przemysł motoryzacyjny to jedna z lokomotyw światowego rozwoju przemysłowego. Rozwój ten dotyczy bardzo wielu dziedzin techniki i jest najczęściej źródłem postępu w innych gałęziach i branżach przemysłowych. Obejmuje on takie dziedziny techniki jak np. metalurgia, technologia produkcji, automatyzacja, robotyka, konstrukcje mechaniczne i wiele innych. Ważną, choć słabo opisaną w literaturze technicznej, rolę w produkcji przemysłowej branży motoryzacyjnej odgrywają przyrządy dla zrobotyzowanych stanowisk, gniazd i linii technologicznych.
W pracy inżyniera pojawiają się różne ograniczenia, czasem przeszkody, a nawet pułapki – pozatechniczne, o których podczas konstruowania czy projektowania, a później wykonawstwa maszyny najczęściej nie myślimy albo mamy o nich małe wyobrażenie. Do sfery z tym związanej można zaliczyć pojęcie należytej staranności. Jest ona coraz częściej przywoływana w umowach o dzieło, których przedmiotem jest działalność inżynierska.
Pracując w programie Solid Edge, mamy dostępnych szereg poleceń umożliwiających modelowanie praktycznie każdego kształtu. Można wykonać projektowanie bryłowe, powierzchniowe, a także stosować modelowanie hybrydowe. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy nie do końca wiadomo, jak zacząć pracę. Wynikać to może z różnych przyczyn, ale najczęściej taki problem pojawia się gdy próbujemy zrobić model 3D na podstawie wersji koncepcyjnej wyrobu. Nie ma wtedy pewności, że odwzorowany szkic będzie spełniał zamysł „artystyczny” będąc już modelem 3D. W takiej sytuacji może przydać się możliwość dowolnego kształtowania bryły – wprowadzania zmian, jak w bryle plasteliny.
Druk 3D metodą ekstruzji stopionego termoplastycznego filamentu (ang. Fused Filament Fabrication) to to jedna z najbardziej rozpowszechnionych technik wytwarzania przyrostowego, wyróżniająca się przystępnymi kosztami i niewygórowanymi wymaganiami sprzętowymi. Oprócz niewątpliwych zalet ma jednak istotne ograniczenia, związane z koniecznością stosowania struktur podtrzymujących – tzw. supportów – podczas drukowania bardziej złożonych modeli, zawierających newralgiczne pod względem technologicznym detale takie jak duże otwory, nawisy i mostki, a także powierzchnie odchylone o ponad 45° od osi Z.
W środowisku programistycznym mówi się, że aby zrozumieć rekurencję należy najpierw zrozumieć czym jest rekurencja. Podobnej analogii można użyć, aby określić czym jest optymalizacja; chcąc zrozumieć czym ona jest należy najpierw zrozumieć co oznacza przymiotnik optymalny. Słownik PWN określa optymalny jako najlepszy z możliwych w jakichś warunkach. Bardzo wyraźnie podkreślony jest tu fakt, że bycie „najlepszym” zależy od warunków zewnętrznych, a te zależą od sytuacji, którą rozpatrujemy. Przykładowo, samochód marki Porsche na pewno nie będzie wyborem optymalnym dla osoby szukającej swojego pierwszego samochodu. W tym przypadku głównym warunkiem zewnętrznym ograniczającym nasz wybór jest oczywiście budżet. Wiedząc co oznacza przymiotnik optymalny łatwo zdefiniować czym jest optymalizacja. Jest to proces polegający na udoskonaleniu jakiegoś obiektu czy procesu, tak aby posiadał możliwie najlepsze cechy w z góry określonych warunkach. Warto też podkreślić, że proces udoskonalenia może polegać zarówno na maksymalizacji jak i minimalizacji wpływu jakieś cechy.
Specjalistyczny portal inżynierski dla osób zaangażowanych w tworzenie produktów – maszyn, urządzeń, mechanizmów, podzespołów, części, elementów itd. – od koncepcji do ostatecznego wykonania.